YUKARI ÇIK

Kaç Kişi Online

29 Ağustos 2015 Cumartesi

Tarih Günü 3.Durak: İzmir Tarihi Asansör


Hani bazı şehirler sokakları ile anılır ya. Hem öyle büyük olmasına da gerek yoktur o sokakların. Dar sokaklarını kocaman gösteren tarihi vardır çünkü. Tıpkı İzmir'in Karataş semtindeki Asansör Sokağı veya bugünkü adı ile Dario Moreno Sokağı gibi.

Bu sokak neden böyle bir ad almıştır? Kimdir ki Dario Moreno? Bunları yazarken bir yandan o çok sevdiğim şarkısını mırıldandığım adam Yahudi asıllı bir piyanist ve sinema oyuncusudur. Aydın'da doğan Dario Moreno daha sonra ailesinin İzmir'e yerleşmesi ile bu sokakta bulunan evinde yetişmiş.

İşte bu şirin evde büyümüş :)
 

Ee artık bu güzel şarkıyı dinlemenizin zamanı da geldi :)


Evinin duvarındaki tabela: 
 

Vasiyetini okuyabiliyor musunuz? Şöyle diyor Dario Moreno: 

İzmir, tatlı ve sevgili şehrim...
Birgün şayet senden uzakta ölürsem...
Beni sana getirsinler...
Fakat mezarıma götürürlerken
"Öldü" demesinler
"Uyuyor" desinler koynunda
Tatlı İzmir'im 

Gördüğünüz üzere tam bir İzmir aşığı Dario Moreno :)

Her ne kadar Dario Moreno İzmir'e gömülmeyi vasiyet etse de 1968 yılında ölümünün ardından naaşı annesi tarafından İsrail'in Holon kentine götürülerek orada defnedilmiştir. 

Dario Moreno sokağın başında ''Hoşgeldiniz'' der gibi beklerken yakın arkadaşı dünyaca ünlü müzisyen Enrico Macias da sokağın öbür ucunda gitar çalıyor.
 
  

Bu dar ama tarih kokulu sokağa girdiğiniz zaman tam karşınızda kule gibi beliriyor ASANSÖR.


Ayrıca asansörle yukarı çıkarken Dario Moreno'nun birbirinden güzel şarkıları eşlik ediyor size. Aynı zamanda İzmir Körfezi manzarasını da izleyebiliyorsunuz.
 Bu romantik manzarasından olsa gerek ne zaman Asansör'e gitsem düğün için fotoğraf çektiren çiftler görüyorum :)


Ahh bi de şöyle bir manzarası var tabi :)
 Ne kadar da asil duruyor Asansör.


Bu binanın tarihi özelliği çok etkileyici. Çünkü tam bir dostluk örneği!
Vakti zamanında bu semtte yaşayan Devidas ailesinin üyelerinden biri Karataş'ın ünlü merdivenlerinden düşüp ayağını kırar. Bunun üzerine onlarla aynı sokakta yaşayan, Devidas'ların aile dostu olan, Nesim Levi'nin aklına dostu için Avrupa'da gördüğü örnekler gibi bir asansör yapma fikri gelir ve Marsilya'dan getirilen tuğlalarla asansör kule inşa edilir.Ve böylece iki cadde arasındaki ulaşımı kolaylaştıran Asansör ile birlikte semtin ismi Asansör olarak kalır.
İnsanın kendisine böyle asansör binası yaptıracak kadar düşünen bir dostu olması ne güzel değil mi?

 Bir de Asansör'ün gece nasıl göründüğüne bakalım mı?


 Işıklandırma ayrı bir hava katmış Asansör'e.


 Gecesi gündüzü ayrı güzel...
Ahh bu arada Tarih Günü'müzün son durağıydı Asansör, bilginiz olsun.
Hoşçakalın :)

12 yorum:

  1. Bunu ilk kez duydum ve gördüm. Böyle muhteşem bir şeyden hiçbir İzmirli'nin söz etmemiş olması ne garip... Yani eski arkadaşlarımdan hiç kimsenin :) Çok güzel bir yayın, tebrik ederim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öncelikle teşekkür ederim. Benim arkadaşlarım da bilmiyordu burayı götürüp gezdirdim hepsini. İzmirli olup da buraları görmemiş olmak ne kötü ya ben kendime dert edindim resmen. Bu arada beğenmenize sevindim :)

      Sil
  2. Merhabalar.

    Yazınızda paylaştığınız asansörü İzmir'de anlattılar, ama asansörü görüp binmek nasip olmadı. Allah izin verirse inşAllah bir daha ki seferde asansöre bineceğim.

    Sokağın hikayesi de çok güzeldi. İzmir aşığı olan Yahudi piyanisti, ailesi İsrail'e değil de İzmir'e defnedilmesini sağlamalıydı. Şimdi bu sanatçının İsrail topraklarında kemikleri sızlıyordur.

    Bu güzel, yararlı ve tanıtıcı blogların için çok teşekkür ederim.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım tekrar gelişinizde binmek nasip olur. Evet bu güzel hikaye keşke dediğiniz gibi vasiyetin yerine getirilmesiyle son bulsaydı, çok üzücü olmuş böylesi. Rica ederim, yorumunuz ve beğeniniz için ben de teşekkür ederim. Hoşçakalın :)

      Sil
  3. hikayesini bilmiyodum yaaa ne hoş hikaye imiş. çok sevmişsin burayı bak o yüzden nefis anlatmışsın. bi de ne güzel fotolar çekiyosun sen yaaa. :) karataş lisesinde okudum yaa ben işteee :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahh evet çok seviyorum burayı ben yaa. Teşekkür ederim, beğendiğine sevindim :) Fotoğraf çekme düzenleme olayı ilgimi çekiyor benim birkaç senedir. Hadi yaa ne güzel :)

      Sil
  4. Fotograf sitelerinden asinayim Asansor manzaralarina. Ama sokagin ve hikayesinin bu kadar guzel anlatildigi bir yazi okudugumu hatirlamiyorum. Yuregine kalemine saglik canim. Fotograf isi zor bir ugras. Ama ayni zamanda cekmesi ve duzenlemesi cok keyiflidir...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim :) Evet ama zaten kendi çapımda bir şeyler yapıyorum şuanlık o yüzden pek zorlamıyor :)

      Sil
  5. Bunu bilmiyordum. Gerçekten ilginç ve etkileyici bir hikaye... İzmire herzaman bir hayranlık duymuşundur zaten.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle özel bir hikaye. İzmir deyince herkesin kalbi bir başka atar :)

      Sil
  6. 2 sene önce biz de gitmiştik :)

    YanıtlaSil