Uykuyu Beklerken

Gecenin bu karanlığı ve sessizliği üzerine yazılacak ne çok şey var değil mi? Bu yalnızlık ve yavaş yavaş demlenen hüzün... Kafamızda birbiriyle çarpışan onca düşünce... Gece etkisini daha çok hissettiriyor bunlar insana. Ah bi de uyku tutmazsa. Hayallerin biri bin para. Hayallerimiz birbiriyle yarışır adeta. Neler geçmez ki aklımızdan. Belki ünlü olmuşuzdur. Başarı, para, şöhret peşimizi bırakmaz. Belki de masallardaki prens/prenses gibi ermişizdir muradımıza. Bundan sonrası hep aşk, sevgi, mutluluk, huzur...

Mutfak Masasında Geçen Bir Cumartesi

Haftasonları genelde mutlu uyanırım; içimdeki bahçede mis kokulu çiçekler ekilidir, güneş gökyüzüyle barışıktır ve tatlı bir rüzgar penceremden içeri girip tenimi okşar.

Böyle bir güne de güzel bir kahvaltı yakışır o halde der ve en şekillisinden bir tabak hazırlarım kendime. 

Zar zor bitersem de güzel bir yalnız kahvaltısı olur benim için. 

Bazenler Çoğalıyor Bazen

Bazen...

Bazen her şeyi bırakıp gitmek istiyorum, bazen sonsuza kadar kalmak.Bazen sadece yalnızlığımın sesi yankılanıyor aklımın odalarında, bazen neşeli kahkahalar, binbir türlü kuş cıvıltıları. Bazen hep karanlık, bazen umut ışıklarıyla aydınlanmış oluyor her yer. Bazen herkesi, canlı olan her şeyi seviyorum tüm içtenliğimle, bazen nefret ediyorum tüm insanlıktan yine aynı içtenlikle. Bazen sadece siyahın içindeki pembeyi görebiliyorum, bazen sadece pembenin içindeki siyahı.

Yolcu Yolunda Gerek

Yarın Muğla yolcusuyum. Bu yaz tatilinden hiçbir şey anlamadım yine. Ama Muğla'yı özlememe yetecek kadar uzundu. Belki tam olarak Muğla'yı değil de evimi, okulumu, arkadaşlarımı yani oradaki düzenimi özlemişimdir.

Gezgin Gözüyle: İzmir Mask Müzesi

Türkiye'nin ilk mask müzesiymiş İzmir'deki. Aynı zamanda dünyadaki 56 mask müzesinden biri. Türkiye'den ve çeşitli ülkelerden 250'nin üzerinde maska ev sahipliği yapıyor.

Neyse istatistikler bir kenara bu müzeyi bulacağımızdan hiç ümidim yoktu başta. Arıyormuş gibi yaparken gördük tabelasını. Dar uzun bir sokağın sonunda. Hani burda müze ne arar ki denilecek türden bir sokak. Zaten önünden geçmişiz hiç farketmeden. Kendi kendimize nerde bu müze yaa diye söylenirken çocuğun biri burda diyiverdi de girdik gezdik müzeyi.