Türkan Şoray İle Film İzlemek

-Daireye benzetmeye çalıştığım o şeklin içinde gözükmeyen bir ben var :)

Uzun zamandır yazmayınca haliyle yazılacak bir sürü şey biriktirmiş oldum. Vakit çok sıkıntı yok ama bir yerlerden de başlamak lazım diyip direk dalıyorum o zaman konuya. Geçtiğimiz Aralık ayında Uzaklarda Arama vizyona girmişti muhtemelen duymuşsunuzdur. Hani Türkan Şoray'ın yönetmenliğini yaptığı film. Kızı da filmin yapımcılığını üstlenmiş aynı zamanda ilk oyunculuk deneyimini gerçekleştirmiş. İşte filmi Muğla'da çektiklerden ufak bir gala da bizim avmde yapıldı. Bende koşa koşa gittim tabii. Sonuçta Türkan Şoray ile beraber film izleme şansı bir daha denk gelmez.

Eğlence daha otobüste başladı. Matrak bir şoför denk geldi. Gülme krizine girdi herkes. Tıklım tıklım gidiyoruz otobüste. Arkalardan bir kız inicem durakta dedi, düğmeye basamamış da ondan sesleniyor şoföre. Bizimki de durdu durakta ama bir yandan yanındaki yolculara bir şeyler anlatıyor ondan kız indi mi inmedi mi görmedi. Sonra bizlere sordu hani la indi mi o gız diye. Samimiyetin dibi işte. Örnek şoför yolcu ilişkisi tam. Öteki durağa vardık sonra. Bir kız binecek otobüse arkadaşıyla vedalaşıyor. Bizimki kalkıp hadi gızım bin gari sonra öpüşürsün arkadaşınla hindi arkadan arabalar gelipduru dedi. Bir de o kadar tatlı söylüyor ki daha cümlesi bitmeden gülmeye başlıyoruz. Bir ara sesi güzel olan şarkı söylesin olayına kadar getirdi konuşmayı. Sonra baktı bizden hayır yok ismail yk'dan bas gaza aşkım şarkısını söylemeye başladı. Hiç inesim gelmedi valla o gün otobüsten. Ama her güzel şeyin bir sonu var işte. Neyse indik otobüsten, girdik avmye. Türkan Şoray'ın etrafı baya bir kalabalık, röportaj yapılıyor falan. Biz de karşı köşede oturduk bir koltuğa soluklanalım diye. Anaaa bir baktım Türkan Şoray bizim tarafa doğru geliyor. Kalabalık arkasında kaldı. Bendeki rahatlık aynen devam. Gülümsedik sadece birbirimize sonra bir kapıdan girdi kayboldu zaten. Biz de sinema salonuna geçtik. Herkes yerleştikten sonra gelip konuşma yaptı Türkan Şoray. Oturmadan önce de öpücüklerini gönderdi. Fotoğraf çektim ama bulanık çıkmış ne yazık ki. Salonda Gülnihal Demir de vardı. Mandıra Filozofu'nda Mustafa Ali'nin annesini oynayan Muğla'lı ablamız yani. Hep beraber izlemiş olduk ne güzel. Film de çok iyiydi. İzlerken bol bol güldüm ama sadece filme değil. Bak ben de oynadım filmde gördün mü beni diye dürten teyze ve projeksiyonun tam önünde oturduğu için film esnasında ekranda gölgesini gördüğümüz abla da güldürdü beni. (Üstelik abla farkında değildi o esnada saçını topluyordu eşi de anca farkına varıp uyardı) Kısacası bol kahkahalı bir gün oldu.  2016'da da kahkahamız hiç eksik olmasın :)