Nostalji Sokak

Annesinin ayakkabılarını giymiş

Bir evden başka bir eve koşturan

Küçük sevimli bir kız çoçuğu

Komşuya seslenmesi söylenmiş

Görevini yeri getiriyor işte

Ardından tak tuk sürten ayakkabı sesiyle

O ses kuş cıvıltısı gibi geliyor birden bana

Ve bu pek rastlayamadığımız görüntü  

Kış güneşinden daha çok ısıtıyor içimi

Sanki olmam gereken çağda yaşıyorum

Yürürken hangi sokağa saptıysam

Sonunda doğru yere ulaştım

Ah şimdi de o kadın belirdi sokakta

Zerrin Özer'e benzettiğim

Annemin eski bir arkadaşı

Adını hiç öğrenmedim

Hangi evde yaşadığını da bilmem

Oysa ki hemen arka mahallemizde

Yine de o Zerrin Özer havasıyla

Tam bir retroya bürüyor sokağı

Kendimi güvende hissettiriyor

Alışveriş torbaları var elinde

Zerrin Özer yavaşça eve gidiyor