Nostalji Sokak

Annesinin ayakkabılarını giymiş

Bir evden başka bir eve koşturan

Küçük sevimli bir kız çoçuğu

Komşuya seslenmesi söylenmiş

Görevini yeri getiriyor işte

Ardından tak tuk sürten ayakkabı sesiyle

O ses kuş cıvıltısı gibi geliyor birden bana

Ve bu pek rastlayamadığımız görüntü  

Kış güneşinden daha çok ısıtıyor içimi

Sanki olmam gereken çağda yaşıyorum

Yürürken hangi sokağa saptıysam

Sonunda doğru yere ulaştım

Ah şimdi de o kadın belirdi sokakta

Zerrin Özer'e benzettiğim

Annemin eski bir arkadaşı

Adını hiç öğrenmedim

Hangi evde yaşadığını da bilmem

Oysa ki hemen arka mahallemizde

Yine de o Zerrin Özer havasıyla

Tam bir retroya bürüyor sokağı

Kendimi güvende hissettiriyor

Alışveriş torbaları var elinde

Zerrin Özer yavaşça eve gidiyor

Neredesin Neşe

Neşem benden izinsiz gezmeye gitmiş

Yolda da hayatın gerçeklerini görmüş

Bir iki hoşbeş etmişler kaldırım kenarında

İnanmam lafı sıkışmış bizimkinin dudağının kenarına

Hayatın gerçekleri de demiş inanırsın zamanla

Zaten çok dayanamazsın sen bu kafanla

Avlarım ben seni birazdan bir kapanla

Sonra neşem sokulmuş gerçeklerin yamacına

Gerçekler alet etmiş bunu amacına

Neşenin en renkli kısımlarını boyamış griye

Artık ondan eser kalmamış geriye

Ah demiş şimdi gerçek oldun sen de

Git göster kendini her yerde

Neşem de geldi bana mahcup bir şekilde

Bak dedi ne yaptım ben kendime

Dedim sen bu soruyu sordun mu hiç kendine

Gitti koşa koşa aynaya baktı şöyle

Eyvah dedi ben ne yapmışım böyle

Bir daha çıkmayacağım senin sözünden

Uzaklaşmayacağım kendi özümden

Dedim sen hep renkli kal

Şiir bitti hadi hoşçakal

*Yazarken neşelendim.
*Önemil Uyarı: Neşenizi yanınızdan ayırmayın!

Unutulan Mahalle Kokusu

Eskiden bir mahalle vardı

Komşuda pişer bize de düşerdi

Tabaklar hiç boş verilmezdi

Şimdi komşu neydi, kimdi

Bu mahalle çok değişti

Sözde şartlar iyileşti

Ama kentsel değil ki bu dönüşüm

Alabildiğine bireysel bir ölüşüm

Artık ahmetlerin büyük kızı da değildik

Şimdi neydik, kimdik

Bu mahalleyle biz de değiştik

Şapkadan Sihirbaz Çıkaran Tavşan

Şapkadan çıkamayan tavşan

Çantadan çıkmak istemiş

Sihirbaz bulamamış çantayı

Tavşan beklemekten sıkılmış

Hay aksi fermuar da sıkışmış

Tavşan kemirmiş dikişlerini çantanın

Sonra tutmuş yolunu şapkanın

Sihirbazsa başka numaraya geçmiş

Tavşan değil ateşler çıkarmış

Seyirci unutmuş hemen tavşanı

Tavşan yine de beklemiş sırayı

Seyirci çok alkışlamış sihirbazı

Sonra sihirbaz kovmuş tavşanı

Ne şapkaya ne de çantaya demiş

Tavşan çok üzülmüş ağlamış

Akşam olmuş eve gitmiş havuçsuz

Eşi bakmış ki bu tavşan suçsuz

Sihirbaza hemen dava açılmış

Sihirleri elinden alınmış

Tavşana demişler ne istersin

Sadece o sihirleri isterim demiş

Sihirleri alınca da gösteriye gitmiş

Şapkasını çıkarmış abra kadabra

Ah işte bizim sihirbaz da burada

2017de Neler Okudum?

2018 geldi. Ben de geldim şimdi. Kesin bir dönüş değil bu ama ara ara sizleri yoklamayı düşünmüyor da değilim. Paylaştıklarınızı, değerli yorumlarınızı ve ilk göz ağrım olan bu blogumu özlüyorum çünkü. İlk göz ağrısı diyorum evet. Yeni bir blog açtım da ben. Bir sene kadar önce. Orada daha aktifim. Yalan yok. Ama o blog sadece bana özel. Tam bir günlük yani. Öyle olmasını istedim. Rahatlamak için. Sadece dökmek için içimi. Ötesinden berisinden başka bir ses duymak istemedim. Kendi kendime takılıyorum ve memnunum. Ama burayı unutmamın sebebi o değil. Günlük hayatın telaşından içerik üretmeye vakit bulamamak diyelim o sebebe biz. Çünkü her ne kadar içimden geldiği gibi yazsam da biraz titizleniyorum. Yazdıklarımı okumak için vakit ayıran sizlere layık olabilme kaygısı işte. Az veya çok okuyucusu olan herkesin böyle bir kaygısı olduğunu düşünüyorum. Yanlış mıyım?